Steel Helmets of the world

Onderaan op de pagina staat wat informatie over de gebruikte helmen in Oostenrijk.

041083
Oostenrijk
M58 / Stahlhelm 2 en Innenhelm 2.

Toen de Oostenrijkse Bundesheer in 1955 werd hervormd, was deze aanvankelijk uitgerust met door de VS gemaakte M1-helmen (30.000 geleverd door vertrekkende Amerikaanse troepen). De M1 was een helm uit de late Tweede Wereldoorlog met een naad aan de achterkant en een kurkstructuurverf. De Oostenrijkers gaven de buitenhelmen een lichtere tint groen. Er waren twee typen: Stahlhelm 1 en Stahlhelm 2. Deze earler-versie werd met terugwerkende kracht de Stahlhelm 2 en Innenhelm 2 genoemd.

Tik op de helm voor meer foto's.

023296
Oostenrijk
M75 Stahlhelm 1 en Innenhelm 1.

Vrijwel gelijk aan bovenstaande model alleen de liner is nieuwer. De helm werd aangeduid als de Stahlhelm 1 en Innenhelm 1

Tik op de helm voor meer foto's.

020262
Oostenrijk
M75

Zie de tekst hier beneden. Er waren twee typen: Stahlhelm 1 en Stahlhelm 2.

Tik op de helm voor meer foto's.

Stahlhelm 2 (M58):
De productie van een nationaal exemplaar van de M1-helm begon in 1958. De Stahlhelm 2 leek sterk op de originele Amerikaanse versie. Hij woog ongeveer 1,4 kg. De buitenhelm was gemaakt van niet-magnetisch mangaanstaal. De kinriem heeft scharnierende lippen, en een Amerikaanse stijl bevestiging. De binnenhelm een zwarte leren kinriem, een gat voor een insignia aan de linkerkant en een bruin gekleurde Riddle-type voering. Vanaf de late jaren 60 werd de binnenhelm gemaakt van thermoplast en kreeg het insignegat een andere plek. De gesp van de kinriem op de buitenhelm werd vervangen door het snelsluitingstype zoals dat op de Duitse Stahlhelm werd gebruikt. De kleur was grijs en hij kon worden gedragen met een net.

Stahlhelm 1 (M75):
In het begin van de jaren '70 waren zowel voor nieuwe productiehelmen als voor retrofits wijzigingen doorgevoerd. De Riddle-ophanging werd vervangen door een Duits type van leer met 10 (later 9) ongeventileerde tongen op een glasvezelband. Op de meeste voeringen zaten rijen ventilatieopeningen voor de lederen bovenkant met gekruiste banden. In overeenstemming met de nieuwe "Braugrau Rüstungs 75" uniformen, veranderde de basiskleur van de voering en de stalen buitenhelm van grijs naar olijf. De helm werd aangeduid als de Stahlhelm 1 en Innenhelm 1 met de earler-versie met terugwerkende kracht de Stahlhelm 2 en Innenhelm 2. Veel oudere helmen en voeringen werden opnieuw aangebracht en opnieuw geverfd om aan de nieuwe specificaties te voldoen, maar kunnen sporen van hun eerdere passingen vertonen. Sommige Stahlhelm 1-body's zijn voorzien van verende stalen clips aan elke kant boven de rand (Federklammer) om de voering te behouden.

Motorrijders (Motorradfahrer) kregen voeringen met twee achterventilatie gaten en een zwart leren nekbescherming, bevestigd met een gesp en een met piepschuim beklede doek en, aanvankelijk, met de Riddle-ophanging. Een speciale plastic valhelm voor AFV-bemanning werd ook ontworpen, die ook onder de stalen buitenhelm van de Stahlhelm1 of 2 kon worden gedragen.

Een speciale verkorte parachutisten (Fallschirmpringer) voering met een vergelijkbaar nekbescherming en een ring bevestigde, aangepaste kinband werd ook uitgegeven. Samen met latere Motorradfahrer-helmen hadden deze de lederen ophanging van de Innenhelm 1, met piepschuimvulling. Oostenrijkse helmen hebben vaak een wit stempel met het logo (meestal Ulbrichts Witwe van Schwanenstedt) U.Sch. en een datum. Dit was vaak ook in de plastic binnenhelmen (hoewel deze ook de logo's van andere fabrikanten kunnen dragen, zoals MP voor MetaPlast). Het formaat en een zwarte datumstempel van het Heeres Bekleidungsamt (HBA) zijn ook te vinden. Naast de bevoorrading van het Oostenrijkse leger, exporteerde Ulbrichts ook M1-klonen naar onder meer België, Denemarken, Nederland en Noorwegen. Innenhelm 1 voeringen werden ook gemaakt door MetaPlast van Frankenberg, en sommige van Schuberth en VDN Schwert werden ook geïmporteerd uit Duitsland.